Plaats hier symbolen die door verschillende organisaties gebruikt worden.
Algemeen
-
MagisterV
- Groot Inquisiteur Generaal
- Berichten: 3119
- Lid geworden op: 22-07-2009 12:31
Ankh
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s1.postimage.org/klt2J.png[/img][/url]
De ankh, het ankh-teken of het ankh-kruis is een van de bekendste oude Egyptische symbolen en vertegenwoordigt in de Egyptische mythologie het eeuwige leven. De Egyptische goden dragen dit op afbeeldingen als teken van hun onsterfelijk zijn, de sleutel van het eeuwig geluk; wanneer mensen het dragen wordt daarmee aangegeven dat zij deze wereld voor het hiernamaals hebben geruild. Het werd geacht hun bescherming te bieden tegen allerlei gevaren. De hiëroglief in deze vorm betekent 'leven'. Het ankh-kruis wordt ook wel gezien als een christelijk symbool (een kruis met een 'hangsel', het zogenaamde hangselkruis).
In de Amarna-periode werd de aton, de levenbrengende goddelijke zonneschijf afgebeeld met vele stralen die ieder in een hand eindigden. Op de bewaard gebleven troon van Toetanchamon is de aton afgebeeld die de koning en koningin een ankh aanreikt. Het aanreiken van een ankh door een godheid aan een farao, was het symbool van het schenken van levensenergie. De ankh werd ook steeds vlak onder de neus gehouden, omdat deze energie met de adem werd meegegeven, zoals op meerdere afbeeldingen is te zien.
Over de oorsprong van de vorm bestaan verschillende opvattingen. Volgens de één stelt het teken een sandaalriem voor. Een ander zegt dat het teken afgeleid is van de vorm van een peniskoker. Daarbij zou het lusvormige deel met de twee zijbalkjes de riem verbeelden die om het middel werd gedragen. Nog een opvatting is dat de ankh een verbinding is van het T-vormige Osiris-kruis met het ovaal van Isis.
In de Egyptische koptische kerk werd in de vierde eeuw de ankh als symbool gebruikt voor het leven na de dood.[1]
In de jaren 80 van de 20e eeuw maakte het symbool een heropleving mee als sieraad bij aanhangers van de gothic/new wave subcultuur.
In Unicode is het ankh-teken opgenomen onder nummer U+2625
De ankh, het ankh-teken of het ankh-kruis is een van de bekendste oude Egyptische symbolen en vertegenwoordigt in de Egyptische mythologie het eeuwige leven. De Egyptische goden dragen dit op afbeeldingen als teken van hun onsterfelijk zijn, de sleutel van het eeuwig geluk; wanneer mensen het dragen wordt daarmee aangegeven dat zij deze wereld voor het hiernamaals hebben geruild. Het werd geacht hun bescherming te bieden tegen allerlei gevaren. De hiëroglief in deze vorm betekent 'leven'. Het ankh-kruis wordt ook wel gezien als een christelijk symbool (een kruis met een 'hangsel', het zogenaamde hangselkruis).
In de Amarna-periode werd de aton, de levenbrengende goddelijke zonneschijf afgebeeld met vele stralen die ieder in een hand eindigden. Op de bewaard gebleven troon van Toetanchamon is de aton afgebeeld die de koning en koningin een ankh aanreikt. Het aanreiken van een ankh door een godheid aan een farao, was het symbool van het schenken van levensenergie. De ankh werd ook steeds vlak onder de neus gehouden, omdat deze energie met de adem werd meegegeven, zoals op meerdere afbeeldingen is te zien.
Over de oorsprong van de vorm bestaan verschillende opvattingen. Volgens de één stelt het teken een sandaalriem voor. Een ander zegt dat het teken afgeleid is van de vorm van een peniskoker. Daarbij zou het lusvormige deel met de twee zijbalkjes de riem verbeelden die om het middel werd gedragen. Nog een opvatting is dat de ankh een verbinding is van het T-vormige Osiris-kruis met het ovaal van Isis.
In de Egyptische koptische kerk werd in de vierde eeuw de ankh als symbool gebruikt voor het leven na de dood.
In de jaren 80 van de 20e eeuw maakte het symbool een heropleving mee als sieraad bij aanhangers van de gothic/new wave subcultuur.
De Akh of hengselkruis wordt ook gretig gebruikt door esoterische organisaties als de vrijmetselaars, rozekruisers, ... . Ook veel (neo) paganistische organisaties dwepen met dit symbool (bijvoorbeeld de Wicca). Sinds de film The Hunger is de ankh ook het symbool geworden van het modern vampirisme, vooral gepopulariseerd door Vampire, The Masquerade. Iedere ankh kan dienen als een vampiersymbool, maar een vampierankh is geen ankh.
In Unicode is het ankh-teken opgenomen onder nummer U+2625
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s2.postimage.org/lM3lr.jpg[/img][/url]
De ankh, het ankh-teken of het ankh-kruis is een van de bekendste oude Egyptische symbolen en vertegenwoordigt in de Egyptische mythologie het eeuwige leven. De Egyptische goden dragen dit op afbeeldingen als teken van hun onsterfelijk zijn, de sleutel van het eeuwig geluk; wanneer mensen het dragen wordt daarmee aangegeven dat zij deze wereld voor het hiernamaals hebben geruild. Het werd geacht hun bescherming te bieden tegen allerlei gevaren. De hiëroglief in deze vorm betekent 'leven'. Het ankh-kruis wordt ook wel gezien als een christelijk symbool (een kruis met een 'hangsel', het zogenaamde hangselkruis).
In de Amarna-periode werd de aton, de levenbrengende goddelijke zonneschijf afgebeeld met vele stralen die ieder in een hand eindigden. Op de bewaard gebleven troon van Toetanchamon is de aton afgebeeld die de koning en koningin een ankh aanreikt. Het aanreiken van een ankh door een godheid aan een farao, was het symbool van het schenken van levensenergie. De ankh werd ook steeds vlak onder de neus gehouden, omdat deze energie met de adem werd meegegeven, zoals op meerdere afbeeldingen is te zien.
Over de oorsprong van de vorm bestaan verschillende opvattingen. Volgens de één stelt het teken een sandaalriem voor. Een ander zegt dat het teken afgeleid is van de vorm van een peniskoker. Daarbij zou het lusvormige deel met de twee zijbalkjes de riem verbeelden die om het middel werd gedragen. Nog een opvatting is dat de ankh een verbinding is van het T-vormige Osiris-kruis met het ovaal van Isis.
In de Egyptische koptische kerk werd in de vierde eeuw de ankh als symbool gebruikt voor het leven na de dood.[1]
In de jaren 80 van de 20e eeuw maakte het symbool een heropleving mee als sieraad bij aanhangers van de gothic/new wave subcultuur.
In Unicode is het ankh-teken opgenomen onder nummer U+2625
De ankh, het ankh-teken of het ankh-kruis is een van de bekendste oude Egyptische symbolen en vertegenwoordigt in de Egyptische mythologie het eeuwige leven. De Egyptische goden dragen dit op afbeeldingen als teken van hun onsterfelijk zijn, de sleutel van het eeuwig geluk; wanneer mensen het dragen wordt daarmee aangegeven dat zij deze wereld voor het hiernamaals hebben geruild. Het werd geacht hun bescherming te bieden tegen allerlei gevaren. De hiëroglief in deze vorm betekent 'leven'. Het ankh-kruis wordt ook wel gezien als een christelijk symbool (een kruis met een 'hangsel', het zogenaamde hangselkruis).
In de Amarna-periode werd de aton, de levenbrengende goddelijke zonneschijf afgebeeld met vele stralen die ieder in een hand eindigden. Op de bewaard gebleven troon van Toetanchamon is de aton afgebeeld die de koning en koningin een ankh aanreikt. Het aanreiken van een ankh door een godheid aan een farao, was het symbool van het schenken van levensenergie. De ankh werd ook steeds vlak onder de neus gehouden, omdat deze energie met de adem werd meegegeven, zoals op meerdere afbeeldingen is te zien.
Over de oorsprong van de vorm bestaan verschillende opvattingen. Volgens de één stelt het teken een sandaalriem voor. Een ander zegt dat het teken afgeleid is van de vorm van een peniskoker. Daarbij zou het lusvormige deel met de twee zijbalkjes de riem verbeelden die om het middel werd gedragen. Nog een opvatting is dat de ankh een verbinding is van het T-vormige Osiris-kruis met het ovaal van Isis.
In de Egyptische koptische kerk werd in de vierde eeuw de ankh als symbool gebruikt voor het leven na de dood.
In de jaren 80 van de 20e eeuw maakte het symbool een heropleving mee als sieraad bij aanhangers van de gothic/new wave subcultuur.
De Akh of hengselkruis wordt ook gretig gebruikt door esoterische organisaties als de vrijmetselaars, rozekruisers, ... . Ook veel (neo) paganistische organisaties dwepen met dit symbool (bijvoorbeeld de Wicca). Sinds de film The Hunger is de ankh ook het symbool geworden van het modern vampirisme, vooral gepopulariseerd door Vampire, The Masquerade. Iedere ankh kan dienen als een vampiersymbool, maar een vampierankh is geen ankh.
In Unicode is het ankh-teken opgenomen onder nummer U+2625
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s2.postimage.org/lM3lr.jpg[/img][/url]
"Life is Magick"
[color=indigo][b]Magister Magus[/b][/color]
[color=indigo][b]Magister Magus[/b][/color]
-
MagisterV
- Groot Inquisiteur Generaal
- Berichten: 3119
- Lid geworden op: 22-07-2009 12:31
Pentagram
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s1.postimage.org/knBKr.jpg[/img][/url]
Het pentagram of pentakel is een vijfpuntige ster en een van de oudste symbolen ter wereld: het werd reeds meer dan 4000 jaar voor Christus gebruikt. Het woord stamt van het Griekse πεντάγραμμον (pentagrammon), hetgeen vijf lijnen betekent. In Griekenland wordt het pentagram ook wel pentalfa (= vijf alfa's) genoemd, omdat er vijf A's in zijn te herkennen. Door zijn mathematische volmaaktheid (gulden snede) werd het pentagram het symbool van de wiskundige Pythagoras. Zijn discipelen konden het pentagram in één beweging tekenen. Meetkundig gezien behoort een pentagram tot de familie van de sterveelhoeken.
Je ziet het symbool op ontzettend veel plaatsen terug, denk hierbij aan de logo's van bijvoorbeeld militaire organisaties. Het pentagram wordt tegenwoordig gebruikt als symbool in de esoterie en het occultisme. In het modern satanisme wordt een omgekeerde versie van het pentagram gebruikt.
Het pentagram is oorspronkelijk een heidens, voor-christelijk symbool. Wiskunde of mathematica was in de middeleeuwen één van de zeven verboden kunsten. Door zijn band met de wiskunde werd het pentagram daarom een negatief symbool. Door sommige mensen wordt dit teken daarom ook wel gezien als het teken van Satan (de duivel) en het komt ook veel voor in Wicca-kringen. Het pentagram zou verworden zijn tot duivels symbool door Constantijn de Grote om "heidenen" te bekeren tot het christendom. Halverwege de 19de eeuw is hierin onderscheid gemaakt: met de punt omhoog zou goed zijn, gericht naar de hemel. Met de punt omlaag: naar de duivel (de 2 punten boven staan voor de hoorns, de onderste voor de sik).
Het wordt ook gezien als het symbool van volmaaktheid en vrouwelijkheid:
De lijnen onderling (de lange tot de korte, en het het geheel tot de lange) verhouden zich tot het getal phi , het volmaakte getal (de gulden snede).
De planeet Venus (vrouwelijk) vormt het pentagram wanneer haar weg gevolgd wordt.
Het pentagram kan staan voor het evenwicht van de vijf elementen.
Het pentagram kan ook staan voor de vijf klassieke zintuigen: voelen, zien, ruiken, horen en proeven.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s2.postimage.org/lN_zr.jpg[/img][/url]
Het pentagram of pentakel is een vijfpuntige ster en een van de oudste symbolen ter wereld: het werd reeds meer dan 4000 jaar voor Christus gebruikt. Het woord stamt van het Griekse πεντάγραμμον (pentagrammon), hetgeen vijf lijnen betekent. In Griekenland wordt het pentagram ook wel pentalfa (= vijf alfa's) genoemd, omdat er vijf A's in zijn te herkennen. Door zijn mathematische volmaaktheid (gulden snede) werd het pentagram het symbool van de wiskundige Pythagoras. Zijn discipelen konden het pentagram in één beweging tekenen. Meetkundig gezien behoort een pentagram tot de familie van de sterveelhoeken.
Je ziet het symbool op ontzettend veel plaatsen terug, denk hierbij aan de logo's van bijvoorbeeld militaire organisaties. Het pentagram wordt tegenwoordig gebruikt als symbool in de esoterie en het occultisme. In het modern satanisme wordt een omgekeerde versie van het pentagram gebruikt.
Het pentagram is oorspronkelijk een heidens, voor-christelijk symbool. Wiskunde of mathematica was in de middeleeuwen één van de zeven verboden kunsten. Door zijn band met de wiskunde werd het pentagram daarom een negatief symbool. Door sommige mensen wordt dit teken daarom ook wel gezien als het teken van Satan (de duivel) en het komt ook veel voor in Wicca-kringen. Het pentagram zou verworden zijn tot duivels symbool door Constantijn de Grote om "heidenen" te bekeren tot het christendom. Halverwege de 19de eeuw is hierin onderscheid gemaakt: met de punt omhoog zou goed zijn, gericht naar de hemel. Met de punt omlaag: naar de duivel (de 2 punten boven staan voor de hoorns, de onderste voor de sik).
Het wordt ook gezien als het symbool van volmaaktheid en vrouwelijkheid:
De lijnen onderling (de lange tot de korte, en het het geheel tot de lange) verhouden zich tot het getal phi , het volmaakte getal (de gulden snede).
De planeet Venus (vrouwelijk) vormt het pentagram wanneer haar weg gevolgd wordt.
Het pentagram kan staan voor het evenwicht van de vijf elementen.
Het pentagram kan ook staan voor de vijf klassieke zintuigen: voelen, zien, ruiken, horen en proeven.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s2.postimage.org/lN_zr.jpg[/img][/url]
"Life is Magick"
[color=indigo][b]Magister Magus[/b][/color]
[color=indigo][b]Magister Magus[/b][/color]
-
Mina
- Groot Inquisiteur
- Berichten: 772
- Lid geworden op: 23-07-2009 03:11
Het kruis
Het Latijnse kruis (†) is vooral bekend als een christelijk religieus symbool. De betekenis ervan wordt afgeleid van het christelijke geloof dat Jezus door de Romeinen gekruisigd werd. Dit was in het Romeinse Keizerrijk een vaakgebruikte methode om slaven en niet-Romeinen die misdaden hadden begaan te executeren. Oorspronkelijk was het kruis een oosters martelwerktuig, waaraan een veroordeelde werd vastgebonden of gespijkerd om hem vervolgens te laten hangen terwijl het lichaam langzaam en pijnlijk uit elkaar getrokken werd. Soms werden, om het stervensproces te versnellen, de botten van de armen en benen gebroken. Deze vorm van martelen kwam bij de Carthagers terecht en werd uiteindelijk ook overgenomen door de Romeinen. Als terechtstellingwerktuig was het kruis een verticaal in de grond gestoken paal. Vaak, maar lang niet altijd, was een horizontaal stuk aan het verticale deel bevestigd. Of er in het geval van Jezus een horizontaal stuk bevestigd is, kan daarom niet met zekerheid gezegd worden. Het is wel interessant dat enkele van de oudste illustraties van Jezus' lijden hem afbeelden als hangend aan een enkelvoudige paal. Niettemin wordt in het christendom in het algemeen aangenomen dat het om een paal met horizontale dwarsbalk gaat, zoals deze meestal wordt afgebeeld. Historici zijn nochtans de mening toegedaan dat de Romeinen een T-vormig kruis gebruikten (m.a.w. met een dwarsbalk bovenop de verticale paal).
Geschiedenis en gebruik van het Latijnse Kruis
Tijdens de eerste drie eeuwen van het christendom was het kruis nog geen overheersend symbool voor die godsdienst. Een van de eerste keren dat het kruis genoemd wordt is in het vroeg derde-eeuwse Stromateis van Clement van Alexandrië. Daarin spreekt hij van του Κυριακου σεμειου τυπον, oftewel het symbool van de Heer. Het kruis werd pas onder keizer Constantijn de Grote als symbool van het christendom ingevoerd, dit quasi tegelijkertijd met de afschaffing van het kruis als executiewerktuig.
In het christendom symboliseert het kruis de overwinning van Jezus over de dood, omdat christenen geloven dat Hij door te sterven zelf de straf op de zonde van de mensen genomen heeft. En door na drie dagen op te staan uit de doden de zonde en de dood overwonnen heeft. En dat iedereen die Jezus aanvaardt als de zoon van God (zoals Hij zich in de Bijbel bekend maakt) aanspraak mag maken op diezelfde verlossing van zonde. Ook lijden, verzoening en verlossing worden door het kruis gesymboliseerd. Katholieken en orthodoxe christenen maken vaak het kruisteken, een geloofsuiting die al in de vierde eeuw na Christus bestond.
Tijdens de kruistochten werden relikwieën, waarvan gezegd werd dat het stukken van het Kruis waren (waarop Jezus werd gekruisigd), door heel Europa verspreid. In de zestiende eeuw waren er inmiddels zoveel van die relieken, dat Erasmus grapte dat er genoeg van was om een schip te bouwen. In de Santo Toribio de Liébana (Spanje) ligt het grootste relikwie dat afkomstig zou zijn van het Kruis, en het is dan ook een belangrijk bedevaartsoord voor katholieken.
Vorm van het kruis
12e-eeuws kruisHet kruis heeft door de loop der eeuwen vele vormen en groottes gehad. Het wordt gebruikt in sieraden, maar ook in kerken. Als het lichaam van Jezus er aan bevestigd is, heet het doorgaans een crucifix. Rooms-katholieken gebruiken vaker de crucifix om de opoffering van Jezus te benadrukken, maar protestanten verkiezen doorgaans het lege kruis, om de wederopstanding te symboliseren.
Kruizen worden ook vaak gebruikt op christelijke grafstenen of als zelfstandige grafsteen gebruikt. Er zijn ook kruisen geplaatst op locaties waar de heidenen vroeger hun goden aanbaden, om de slechte invloeden af te weren. Katholieken zetten soms ook een kruis op bergtoppen (zoals op de Zugspitze en de Mount Royal), zodat ze in de gehele omgeving te zien waren.
Oorsprong
Al voor het christendom was het kruis bekend als sacraal symbool : het wielkruis als symbool van de zon, het hakenkruis als teken van geluk; het hengselkruis als teken van leven. Doordat Jezus stierf aan een kruis, is het kruis in velerlei vormen echter een bijna exclusief christelijk teken geworden.
Diverse soorten van kruisen zijn vanaf de vroegste tijden in zwang geweest. In The Encyclopaedia Britannica staat hierover: „Het is vanwege zijn eenvoud van vorm dat het kruis vanaf de dageraad der menselijke beschaving zowel religieus symbool als sierelement is geweest. Diverse voorwerpen, daterend van reeds lang vóór de christelijke jaartelling, heeft men gevonden, versierd met kruisen van verschillende vorm, en dat in bijna alle delen van de oude wereld” (de elfde uitgave, Deel VII, blz. 506). Het kruis is derhalve niet, wat sommigen misschien hebben gedacht, van „christelijke” oorsprong.
De „Expository Dictionary of New Testament Words” is specifieker en zegt dat het kruis „zijn oorsprong [vond] in het oude Chaldea, en werd . . . gebruikt als het symbool van de god Tammuz (omdat het kruis de vorm had van de mystieke Tau, de eerste letter van zijn naam)”. Het kruis is dus duidelijk van voorchristelijke oorsprong. Sommigen hebben de gedachte geopperd dat Tammuz, ook Doemoezi genoemd, oorspronkelijk een koning was en na zijn dood werd vergoddelijkt. Zo schrijft O. R. Gurney in de „Journal of Semitic Studies”: „Doemoezi was oorspronkelijk een man, een koning van Erech.”
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s3.postimage.org/348XA.png[/img][/url]
Het Latijnse kruis (†) is vooral bekend als een christelijk religieus symbool. De betekenis ervan wordt afgeleid van het christelijke geloof dat Jezus door de Romeinen gekruisigd werd. Dit was in het Romeinse Keizerrijk een vaakgebruikte methode om slaven en niet-Romeinen die misdaden hadden begaan te executeren. Oorspronkelijk was het kruis een oosters martelwerktuig, waaraan een veroordeelde werd vastgebonden of gespijkerd om hem vervolgens te laten hangen terwijl het lichaam langzaam en pijnlijk uit elkaar getrokken werd. Soms werden, om het stervensproces te versnellen, de botten van de armen en benen gebroken. Deze vorm van martelen kwam bij de Carthagers terecht en werd uiteindelijk ook overgenomen door de Romeinen. Als terechtstellingwerktuig was het kruis een verticaal in de grond gestoken paal. Vaak, maar lang niet altijd, was een horizontaal stuk aan het verticale deel bevestigd. Of er in het geval van Jezus een horizontaal stuk bevestigd is, kan daarom niet met zekerheid gezegd worden. Het is wel interessant dat enkele van de oudste illustraties van Jezus' lijden hem afbeelden als hangend aan een enkelvoudige paal. Niettemin wordt in het christendom in het algemeen aangenomen dat het om een paal met horizontale dwarsbalk gaat, zoals deze meestal wordt afgebeeld. Historici zijn nochtans de mening toegedaan dat de Romeinen een T-vormig kruis gebruikten (m.a.w. met een dwarsbalk bovenop de verticale paal).
Geschiedenis en gebruik van het Latijnse Kruis
Tijdens de eerste drie eeuwen van het christendom was het kruis nog geen overheersend symbool voor die godsdienst. Een van de eerste keren dat het kruis genoemd wordt is in het vroeg derde-eeuwse Stromateis van Clement van Alexandrië. Daarin spreekt hij van του Κυριακου σεμειου τυπον, oftewel het symbool van de Heer. Het kruis werd pas onder keizer Constantijn de Grote als symbool van het christendom ingevoerd, dit quasi tegelijkertijd met de afschaffing van het kruis als executiewerktuig.
In het christendom symboliseert het kruis de overwinning van Jezus over de dood, omdat christenen geloven dat Hij door te sterven zelf de straf op de zonde van de mensen genomen heeft. En door na drie dagen op te staan uit de doden de zonde en de dood overwonnen heeft. En dat iedereen die Jezus aanvaardt als de zoon van God (zoals Hij zich in de Bijbel bekend maakt) aanspraak mag maken op diezelfde verlossing van zonde. Ook lijden, verzoening en verlossing worden door het kruis gesymboliseerd. Katholieken en orthodoxe christenen maken vaak het kruisteken, een geloofsuiting die al in de vierde eeuw na Christus bestond.
Tijdens de kruistochten werden relikwieën, waarvan gezegd werd dat het stukken van het Kruis waren (waarop Jezus werd gekruisigd), door heel Europa verspreid. In de zestiende eeuw waren er inmiddels zoveel van die relieken, dat Erasmus grapte dat er genoeg van was om een schip te bouwen. In de Santo Toribio de Liébana (Spanje) ligt het grootste relikwie dat afkomstig zou zijn van het Kruis, en het is dan ook een belangrijk bedevaartsoord voor katholieken.
Vorm van het kruis
12e-eeuws kruisHet kruis heeft door de loop der eeuwen vele vormen en groottes gehad. Het wordt gebruikt in sieraden, maar ook in kerken. Als het lichaam van Jezus er aan bevestigd is, heet het doorgaans een crucifix. Rooms-katholieken gebruiken vaker de crucifix om de opoffering van Jezus te benadrukken, maar protestanten verkiezen doorgaans het lege kruis, om de wederopstanding te symboliseren.
Kruizen worden ook vaak gebruikt op christelijke grafstenen of als zelfstandige grafsteen gebruikt. Er zijn ook kruisen geplaatst op locaties waar de heidenen vroeger hun goden aanbaden, om de slechte invloeden af te weren. Katholieken zetten soms ook een kruis op bergtoppen (zoals op de Zugspitze en de Mount Royal), zodat ze in de gehele omgeving te zien waren.
Oorsprong
Al voor het christendom was het kruis bekend als sacraal symbool : het wielkruis als symbool van de zon, het hakenkruis als teken van geluk; het hengselkruis als teken van leven. Doordat Jezus stierf aan een kruis, is het kruis in velerlei vormen echter een bijna exclusief christelijk teken geworden.
Diverse soorten van kruisen zijn vanaf de vroegste tijden in zwang geweest. In The Encyclopaedia Britannica staat hierover: „Het is vanwege zijn eenvoud van vorm dat het kruis vanaf de dageraad der menselijke beschaving zowel religieus symbool als sierelement is geweest. Diverse voorwerpen, daterend van reeds lang vóór de christelijke jaartelling, heeft men gevonden, versierd met kruisen van verschillende vorm, en dat in bijna alle delen van de oude wereld” (de elfde uitgave, Deel VII, blz. 506). Het kruis is derhalve niet, wat sommigen misschien hebben gedacht, van „christelijke” oorsprong.
De „Expository Dictionary of New Testament Words” is specifieker en zegt dat het kruis „zijn oorsprong [vond] in het oude Chaldea, en werd . . . gebruikt als het symbool van de god Tammuz (omdat het kruis de vorm had van de mystieke Tau, de eerste letter van zijn naam)”. Het kruis is dus duidelijk van voorchristelijke oorsprong. Sommigen hebben de gedachte geopperd dat Tammuz, ook Doemoezi genoemd, oorspronkelijk een koning was en na zijn dood werd vergoddelijkt. Zo schrijft O. R. Gurney in de „Journal of Semitic Studies”: „Doemoezi was oorspronkelijk een man, een koning van Erech.”
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s3.postimage.org/348XA.png[/img][/url]
Water; Our blood! Air; Our breath! Earth; Our body! Fire; Our spirit!
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
-
Mina
- Groot Inquisiteur
- Berichten: 772
- Lid geworden op: 23-07-2009 03:11
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s4.postimage.org/XUj0r.png[/img][/url]
Triquetra is een Latijnse naam (letterlijk: driehoekig) voor een Keltisch religieus teken.
Veel religies beschouwen 3 als een heilig getal . Een symbool met drie in elkaar grijpende cirkels, is teruggevonden op 5000 jaar oude indiaanse religieuze beelden, maar van het triquetra symbool zelf werden in Noord-Europa de vroegste sporen gevonden uit de 8e eeuw.
[b]Kelten:[/b]
Op zich is het triquetra een Keltische knoop. Bij de Kelten en heksen staat het triquetra voor maagd, moeder en vrouw. Het symboliseert Leven, Dood, en de Hergeboorte en de drie natuurkrachten: Aarde, Lucht en Water.
[b]Christenen:[/b]
In de christelijke symboliek slaat dit op de Heilige Drievuldigheid. Het symmetrisch vlechtwerk verwijst naar de ondeelbaarheid en gelijkheid van de Heilige Drievuldigheid (de Vader, de Zoon en de Heilige Geest).
[b]Charmed Ones:[/b]
In de TV-serie Charmed over drie heksen die het opnemen tegen allerlei soorten demonen en monsters, staat het op de kaft van het book of shadows en op de bovenkant van hun ouijabord. Hier staat het symbool voor de vrouwelijke drie-eenheid.
[b]Triquetra met cirkel:[/b]
De cirkel door het triquetra is optioneel. De cirkel is immers een veel ouder symbool dat eerst verwees naar de zon, vervolgens naar vrouwelijkheid en vruchtbaarheid en bij de christenen naar de eeuwigheid.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s1.postimage.org/vCwnJ.png[/img][/url]
Triquetra is een Latijnse naam (letterlijk: driehoekig) voor een Keltisch religieus teken.
Veel religies beschouwen 3 als een heilig getal . Een symbool met drie in elkaar grijpende cirkels, is teruggevonden op 5000 jaar oude indiaanse religieuze beelden, maar van het triquetra symbool zelf werden in Noord-Europa de vroegste sporen gevonden uit de 8e eeuw.
[b]Kelten:[/b]
Op zich is het triquetra een Keltische knoop. Bij de Kelten en heksen staat het triquetra voor maagd, moeder en vrouw. Het symboliseert Leven, Dood, en de Hergeboorte en de drie natuurkrachten: Aarde, Lucht en Water.
[b]Christenen:[/b]
In de christelijke symboliek slaat dit op de Heilige Drievuldigheid. Het symmetrisch vlechtwerk verwijst naar de ondeelbaarheid en gelijkheid van de Heilige Drievuldigheid (de Vader, de Zoon en de Heilige Geest).
[b]Charmed Ones:[/b]
In de TV-serie Charmed over drie heksen die het opnemen tegen allerlei soorten demonen en monsters, staat het op de kaft van het book of shadows en op de bovenkant van hun ouijabord. Hier staat het symbool voor de vrouwelijke drie-eenheid.
[b]Triquetra met cirkel:[/b]
De cirkel door het triquetra is optioneel. De cirkel is immers een veel ouder symbool dat eerst verwees naar de zon, vervolgens naar vrouwelijkheid en vruchtbaarheid en bij de christenen naar de eeuwigheid.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s1.postimage.org/vCwnJ.png[/img][/url]
Water; Our blood! Air; Our breath! Earth; Our body! Fire; Our spirit!
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
-
Mina
- Groot Inquisiteur
- Berichten: 772
- Lid geworden op: 23-07-2009 03:11
Een andreaskruis, andrieskruis of maalkruis is een heraldisch symbool, een kruis dat schuin staat, dus bestaande uit de twee diagonalen van een rechthoek. Het dankt zijn naam aan de apostel Andreas, die aan een dergelijk kruis zou zijn gekruisigd.
[url=http://www.postimage.org/image.php?v=PqdHF5i][img]http://s3.postimage.org/dHF5i.jpg[/img][/url]
[url=http://www.postimage.org/image.php?v=PqdHF5i][img]http://s3.postimage.org/dHF5i.jpg[/img][/url]
Water; Our blood! Air; Our breath! Earth; Our body! Fire; Our spirit!
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
-
Mina
- Groot Inquisiteur
- Berichten: 772
- Lid geworden op: 23-07-2009 03:11
Een leliekruis is een kruis waarbij zich aan de uiteinden een Franse lelie (of Fleur-de-Lys) bevindt.
Het Leliekruis was het symbool van de Heilige Inquisitie en wordt in de Kerkelijke heraldiek achter de wapens van de Dominicanen geplaatst.
Het kruis wordt ook gezien als het symbool voor de drie-eenheid.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s2.postimage.org/xiPhJ.jpg[/img][/url]
Het Leliekruis was het symbool van de Heilige Inquisitie en wordt in de Kerkelijke heraldiek achter de wapens van de Dominicanen geplaatst.
Het kruis wordt ook gezien als het symbool voor de drie-eenheid.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s2.postimage.org/xiPhJ.jpg[/img][/url]
Water; Our blood! Air; Our breath! Earth; Our body! Fire; Our spirit!
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
-
Mina
- Groot Inquisiteur
- Berichten: 772
- Lid geworden op: 23-07-2009 03:11
De fleur-de-lys (ook fleur-de-lis of Franse lelie) wordt gebruikt in de heraldiek, waar ze vooral geassocieerd wordt met Frankrijk. De lelie is in de leer der emblemata een symbool van de maagd Maria, van zuiverheid en maagdelijkheid. De lelie verwijst ook naar een aan Jezus toegeschreven opmerking over lelies daarover in het Nieuwe Testament wordt bericht. De lelie wordt in tal van familiewapens en wapens van steden, provincies en genootschappen gebruikt. De lelie is het heraldische symbool van Florence.
De naam betekent letterlijk lelie-bloem, hoewel het symbool in feite een gestileerde iris is welke in het Nederlands echter ookwel een lis genoemd wordt. Lys of lis betekent in het Frans echter wel degelijk lelie. Hoewel deze verwarring plus de uiterlijke en taalkundige gelijkenissen tussen de iris en de lelie anders doen verwachten zijn de twee bloemen niet deel van dezelfde plantkundige familie.
Het symbool van de Fleur-de-lys was oorspronkelijk een creatie van de heersende klasse van het Romeinse Rijk. Het symbool werd in de 11e eeuw aangenomen door koning Filips I van Frankrijk. Zijn kleinzoon Lodewijk VII van Frankrijk nam als eerste het Azure semé-de-lys Or aan (een blauw schild met een dicht patroon van gouden lelies).
De associatie van Franse koningen met een lelie dateert van de kroning van Clovis. Tijdens deze kroning zou niet alleen de Maagd Maria zijn verschenen, die Clovis een lelie had gegeven, maar er zou ook een vaatje olie uit de hemel zijn gevallen, waarmee Clovis uiteindelijk werd gezalfd. De lelie werd dan ook gebruikt door koningen om aan te tonen dat ze hun macht van God zelf gekregen hadden.
Rond de 14e eeuw was de lelie zo vereenzelvigd met Frankrijk dat de Engelse Koning Edward III van Engeland zijn wapenschild uitbreidde met lelies om aan te tonen dat hij recht had op de Franse kroon. De lelie werd verwijderd in 1801, wanneer George III van het Verenigd Koninkrijk zijn eis op de Franse troon liet vallen.
Gouden lelies op een witte achtergrond bleven op de Franse vlag tot de Franse Revolutie, toen de vlag werd vervangen door de Tricolore. De lelievlag werd echter terug ingevoerd na de terugkeer naar het Ancien Régime in 1814, maar werd weer afgeschaft na de revolutie tegen Karel X van Frankrijk in 1830.
De lelies van de Valois en Bourbons vonden hun weg op de wapens van tal van landen die door hen werden geregeerd. De Bourgondische hertogen voerden als zijtak van het Frans koninklijk Huis de lelies in hun wapen. Oud Bourgondië had een veld bezaaid met lelies, nieuw Bourgondië, Anjou en de Bourbons voerden drie lelies waarbij de drie lelies van de zijtakken steeds binnen een schildzoom zijn geplaatst.
Tot aan 1832 werden veroordeelde misdadigers in Frankrijk soms gebrandmerkt met een heet ijzer in de vorm van de fleur-de-lys, vooral in het geval van diefstal en prostitutie.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s1.postimage.org/vICvJ.png[/img][/url]
De naam betekent letterlijk lelie-bloem, hoewel het symbool in feite een gestileerde iris is welke in het Nederlands echter ookwel een lis genoemd wordt. Lys of lis betekent in het Frans echter wel degelijk lelie. Hoewel deze verwarring plus de uiterlijke en taalkundige gelijkenissen tussen de iris en de lelie anders doen verwachten zijn de twee bloemen niet deel van dezelfde plantkundige familie.
Het symbool van de Fleur-de-lys was oorspronkelijk een creatie van de heersende klasse van het Romeinse Rijk. Het symbool werd in de 11e eeuw aangenomen door koning Filips I van Frankrijk. Zijn kleinzoon Lodewijk VII van Frankrijk nam als eerste het Azure semé-de-lys Or aan (een blauw schild met een dicht patroon van gouden lelies).
De associatie van Franse koningen met een lelie dateert van de kroning van Clovis. Tijdens deze kroning zou niet alleen de Maagd Maria zijn verschenen, die Clovis een lelie had gegeven, maar er zou ook een vaatje olie uit de hemel zijn gevallen, waarmee Clovis uiteindelijk werd gezalfd. De lelie werd dan ook gebruikt door koningen om aan te tonen dat ze hun macht van God zelf gekregen hadden.
Rond de 14e eeuw was de lelie zo vereenzelvigd met Frankrijk dat de Engelse Koning Edward III van Engeland zijn wapenschild uitbreidde met lelies om aan te tonen dat hij recht had op de Franse kroon. De lelie werd verwijderd in 1801, wanneer George III van het Verenigd Koninkrijk zijn eis op de Franse troon liet vallen.
Gouden lelies op een witte achtergrond bleven op de Franse vlag tot de Franse Revolutie, toen de vlag werd vervangen door de Tricolore. De lelievlag werd echter terug ingevoerd na de terugkeer naar het Ancien Régime in 1814, maar werd weer afgeschaft na de revolutie tegen Karel X van Frankrijk in 1830.
De lelies van de Valois en Bourbons vonden hun weg op de wapens van tal van landen die door hen werden geregeerd. De Bourgondische hertogen voerden als zijtak van het Frans koninklijk Huis de lelies in hun wapen. Oud Bourgondië had een veld bezaaid met lelies, nieuw Bourgondië, Anjou en de Bourbons voerden drie lelies waarbij de drie lelies van de zijtakken steeds binnen een schildzoom zijn geplaatst.
Tot aan 1832 werden veroordeelde misdadigers in Frankrijk soms gebrandmerkt met een heet ijzer in de vorm van de fleur-de-lys, vooral in het geval van diefstal en prostitutie.
[url=http://www.postimage.org/][img]http://s1.postimage.org/vICvJ.png[/img][/url]
Water; Our blood! Air; Our breath! Earth; Our body! Fire; Our spirit!
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
-
Mina
- Groot Inquisiteur
- Berichten: 772
- Lid geworden op: 23-07-2009 03:11
[quote="the Curator"]A really interesting site about the Cross http://www.crosscrucifix.com/glossaryhome.htm[/quote]
Water; Our blood! Air; Our breath! Earth; Our body! Fire; Our spirit!
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
-
Mina
- Groot Inquisiteur
- Berichten: 772
- Lid geworden op: 23-07-2009 03:11
Het Alziend Oog:
[url=http://www.postimage.org/image.php?v=aVcOSMA][img]http://s4.postimage.org/cOSMA.jpg[/img][/url]
Het Alziend oog is een symbool waarbij een oog omgeven wordt door stralen, en soms omgeven wordt door een driehoek. Oorspronkelijk komt het symbool uit Egypte, en diende daar als symbool voor de zonnegod Horus.
Het is ook een universeel symbool van geestelijk inzicht, innerlijke visie, hogere kennis, inzicht in occulte mysteries.
Binnen het Christendom komt het alziend oog voor als een verwijzing naar het oog van God dat waakt over de mensheid.
Alhoewel het alziend oog in veel vrijmetselaarsloges voorkomt is het geen echt vrijmetselaarssymbool, maar heeft het de functie van versiering van de Loge. In de Nederlandse vrijmetselaarsrituelen komt het alziend oog dan ook niet voor. Binnen de vrijmetselarij wordt het alziend oog in de regel afgebeeld op een driehoek van goud (kleur) en kan in de meeste gevallen verlicht worden. Ook op het aan de vrijmetselarij gerelateerde wachthuisje "Het wakend oog" op Terschelling komt een alziend oog voor.
Het Wakend Oog:
Het diende om de vissers van het eiland bescherming te bieden als zij bij zuidelijke stormen hun drooggevallen schepen moesten bewaken. Het oorspronkelijke gebouw was opgetrokken uit wrakhout, later werd het door de zoon van burgemeester Pierre Eschauzier van Terschelling herbouwd en opgetrokken uit steen. Het gebouw is mogelijk herbouwd om als vrijmetselaarstempel te kunnen dienen. In en op het gebouw bevinden zich diverse vrijmetselaarssymbolen, zoals het Alziend oog, passer en winkelhaak en als hoogste punt op het dak geplaatste piramides.
Het gebouw is thans in gebruik als koffiehuis.
[url=http://www.postimage.org/image.php?v=PqsyFzA][img]http://s3.postimage.org/syFzA.jpg[/img][/url]
Illuminati bedenker Adam Weishaupt heeft dit symbool uit de oudheid "geleend" om zijn geheime sekte mystiek mee te geven. In 1785 werd de Illuminati door de regering van Beieren verboden.
[url=http://www.postimage.org/image.php?v=aVcOSMA][img]http://s4.postimage.org/cOSMA.jpg[/img][/url]
Het Alziend oog is een symbool waarbij een oog omgeven wordt door stralen, en soms omgeven wordt door een driehoek. Oorspronkelijk komt het symbool uit Egypte, en diende daar als symbool voor de zonnegod Horus.
Het is ook een universeel symbool van geestelijk inzicht, innerlijke visie, hogere kennis, inzicht in occulte mysteries.
Binnen het Christendom komt het alziend oog voor als een verwijzing naar het oog van God dat waakt over de mensheid.
Alhoewel het alziend oog in veel vrijmetselaarsloges voorkomt is het geen echt vrijmetselaarssymbool, maar heeft het de functie van versiering van de Loge. In de Nederlandse vrijmetselaarsrituelen komt het alziend oog dan ook niet voor. Binnen de vrijmetselarij wordt het alziend oog in de regel afgebeeld op een driehoek van goud (kleur) en kan in de meeste gevallen verlicht worden. Ook op het aan de vrijmetselarij gerelateerde wachthuisje "Het wakend oog" op Terschelling komt een alziend oog voor.
Het Wakend Oog:
Het diende om de vissers van het eiland bescherming te bieden als zij bij zuidelijke stormen hun drooggevallen schepen moesten bewaken. Het oorspronkelijke gebouw was opgetrokken uit wrakhout, later werd het door de zoon van burgemeester Pierre Eschauzier van Terschelling herbouwd en opgetrokken uit steen. Het gebouw is mogelijk herbouwd om als vrijmetselaarstempel te kunnen dienen. In en op het gebouw bevinden zich diverse vrijmetselaarssymbolen, zoals het Alziend oog, passer en winkelhaak en als hoogste punt op het dak geplaatste piramides.
Het gebouw is thans in gebruik als koffiehuis.
[url=http://www.postimage.org/image.php?v=PqsyFzA][img]http://s3.postimage.org/syFzA.jpg[/img][/url]
Illuminati bedenker Adam Weishaupt heeft dit symbool uit de oudheid "geleend" om zijn geheime sekte mystiek mee te geven. In 1785 werd de Illuminati door de regering van Beieren verboden.
Water; Our blood! Air; Our breath! Earth; Our body! Fire; Our spirit!
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]
[color=red][b]Duivels Lid![/b][/color]